کد مطلب:276383 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
فصل و جداسازی آن حضرت بین حق و باطل
دلیل بر این معنی روایتی است كه در بحار از تفسیر عیاشی به نقل از عجلان ابوصالح
[ صفحه 214]
آمده كه می گفت: حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام فرمود: روزها و شب ها به پایان نمی رسد تا این كه منادی از جانب آسمان ندا می كند: ای اهل حق! جدا شوید. ای اهل باطل! جدا شوید. پس هر كدام از دیگری جدا می شوند. راوی می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه! آیا پس از این ندا باز هم این ها به هم مخلوط خواهند شد؟ فرمود: خیر، خداوند در كتاب خود می فرماید: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»؛ [1] چنین نباشد كه خداوند مؤمنان را بر این حال كه هستید واگذارد تا این كه پلید را از پاكیزه جدا سازد. [2] .
و در همان كتاب از امیر المؤمنین علیه السلام ضمن حدیثی طولانی درباره وقایع زمان ظهور و خروج قائم علیه السلام آمده:... و منادی در ماه رمضان از ناحیه مشرق، هنگام سپیده دم ندا می كند: ای اهل هدایت! جمع شوید. و یك منادی از طرف مغرب پس از ناپدید شدن سرخی شفق فریاد می كشد: ای اهل باطل! جمع شوید. و فردای آن، هنگام ظهر رنگ خورشید تغییر می كند و زرد می شود، سپس سیاه و ظلمانی می گردد، و در روز سوم خداوند حقّ و باطل را از هم جدا می كند و «دابّة الارض» خروج می نماید و رومیان تا «كهف جوانمردان» پیش می آیند، پس خداوند آن ها را از كهفشان با سگشان برمی انگیزاند، یكی از آن ها ملیخا نام دارد و یكی دیگر خملاها، و این ها دو شاهدی هستند كه تسلیم حضرت قائم علیه السلام می باشند. [3] .
و از غیبت نعمانی از ابان بن تغلب روایت شده كه گفت: شنیدم حضرت ابوعبد اللَّه جعفر بن محمدعلیهما السلام می فرمود: دنیا به آخر نمی رسد تا این كه منادی از طرف آسمان ندا می كند: ای اهل حقّ جمع شوید، پس آن ها در یك زمین قرار می گیرند. سپس بار دیگر ندا می كند: ای اهل باطل اجتماع كنید، پس در یك زمین دیگر قرار می گیرند.
عرض كردم: آیا می توانند این طایفه در طایفه دیگر داخل شوند؟ فرمود: نه واللَّه! و این است فرموده خدای - عزّوجلّ -: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ». [4] [5] .
[ صفحه 215]
می گویم: به عبارت دیگری نیز بین حقّ و باطل جدا می كنند، به این كه آن حضرت آنان را از چهره هایشان می شناسد. آن گاه دشمنانش را از دم شمشیر می گذراند. مطالبی مناسب در «قتل كافرین به شمشیر آن جناب» خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالی.
[ صفحه 214]
آمده كه می گفت: حضرت ابوعبد اللَّه صادق علیه السلام فرمود: روزها و شب ها به پایان نمی رسد تا این كه منادی از جانب آسمان ندا می كند: ای اهل حق! جدا شوید. ای اهل باطل! جدا شوید. پس هر كدام از دیگری جدا می شوند. راوی می گوید: عرض كردم: أصلحك اللَّه! آیا پس از این ندا باز هم این ها به هم مخلوط خواهند شد؟ فرمود: خیر، خداوند در كتاب خود می فرماید: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»؛ [1] چنین نباشد كه خداوند مؤمنان را بر این حال كه هستید واگذارد تا این كه پلید را از پاكیزه جدا سازد. [2] .
و در همان كتاب از امیر المؤمنین علیه السلام ضمن حدیثی طولانی درباره وقایع زمان ظهور و خروج قائم علیه السلام آمده:... و منادی در ماه رمضان از ناحیه مشرق، هنگام سپیده دم ندا می كند: ای اهل هدایت! جمع شوید. و یك منادی از طرف مغرب پس از ناپدید شدن سرخی شفق فریاد می كشد: ای اهل باطل! جمع شوید. و فردای آن، هنگام ظهر رنگ خورشید تغییر می كند و زرد می شود، سپس سیاه و ظلمانی می گردد، و در روز سوم خداوند حقّ و باطل را از هم جدا می كند و «دابّة الارض» خروج می نماید و رومیان تا «كهف جوانمردان» پیش می آیند، پس خداوند آن ها را از كهفشان با سگشان برمی انگیزاند، یكی از آن ها ملیخا نام دارد و یكی دیگر خملاها، و این ها دو شاهدی هستند كه تسلیم حضرت قائم علیه السلام می باشند. [3] .
و از غیبت نعمانی از ابان بن تغلب روایت شده كه گفت: شنیدم حضرت ابوعبد اللَّه جعفر بن محمدعلیهما السلام می فرمود: دنیا به آخر نمی رسد تا این كه منادی از طرف آسمان ندا می كند: ای اهل حقّ جمع شوید، پس آن ها در یك زمین قرار می گیرند. سپس بار دیگر ندا می كند: ای اهل باطل اجتماع كنید، پس در یك زمین دیگر قرار می گیرند.
عرض كردم: آیا می توانند این طایفه در طایفه دیگر داخل شوند؟ فرمود: نه واللَّه! و این است فرموده خدای - عزّوجلّ -: «ما كانَ اللَّهُ لِیَذَرَ المُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمِیزَ الخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ». [4] [5] .
[ صفحه 215]
می گویم: به عبارت دیگری نیز بین حقّ و باطل جدا می كنند، به این كه آن حضرت آنان را از چهره هایشان می شناسد. آن گاه دشمنانش را از دم شمشیر می گذراند. مطالبی مناسب در «قتل كافرین به شمشیر آن جناب» خواهد آمد، ان شاء اللَّه تعالی.
[1] سوره آل عمران، آيه 179.
[2] بحار الانوار: 222:52؛ تفسير عياشي: 207:1.
[3] بحار الانوار: 274:52.
[4] سوره آل عمران، آيه 179.
[5] غيبت نعماني: 320.